İletişim ağı oluşturma elbette iyi, ama bir PR toplumu oluşturma daha iyi

/ / PR Makaleleri

Hemen herkes 1,5 seneyi aşkın bir süredir Kovit-19’un lunaparklardaki inişli yokuşlu sert dönüşleri olan hız treninin içinde gibiyiz. Bu dönemde başka bir seçeneğimiz de olmadı zaten, Kovit-19’un inişli çıkışlı, ani düşüşlü ve keskin dönüşlü gerçekleriyle mücadelede içindeydik. Ama sanki biletin süresi bitti ve tren yavaşlıyor gibi.  

Geriye doğru bakınca birçok şeyin değiştiğini görüyoruz. Şimdi önümüzdeki dönemi değerlendirmemiz gerekecek. Bu arada bir kısım insan gibi ben de işimi kaybettim. Kısa bir kıymetlendirmeden sonra teknoloji firmalarının bu sıkıntıyı atlatacağını varsaydım,  ancak onlarda süreç içinde elemanlarıyla vedalaşmak zorunda kaldılar. Kapanmalar sırasında onlarında bu fırtınaya karşı bağışıklık sistemlerinin olmadığını fark ettim. Startup’lar ve halkla ilişkiler ajanslarının işten çıkarmaları yeni işler için karşıma rekabet edeceğim yetenekli bir insan havuzu çıkardı. 

Eski işimdeki patronum sayesinde ‘outplacement’ tabir edilen küçülmeden dolayı işten çıkarılan yetenekli insanlara sunulan bir hizmetten yararlandım. Burada iş garantisi verilmeden yeni bir kariyer rotası çizilirken psikolojik destek te veriliyor. Daha önce ifade ettiğim gibi yeni iş konusunda mücadele vereceğim çok insan vardı,  işler de tanıdıkları insanlara veriliyordu. Bu ortamda bir kariyer danışmanıyla ortaklık kurup eski meslektaşlarımla ve bana yardımcı olabilecek birçok insanla irtibat kurmaya başladım. Büyük bir firmanın parçası olma fikrim devam ederken halkla ilişkiler danışmanlığı şirketimi kurdum. Bir taraftan iş ararken diğer yönden kendi işimi yaparak oyunun içinde kalmayı başardım. Artık bir solopreneur olmuştum, bir çeşit bir tek konuya odaklanan entrepreneur. İnsanlarla yeniden bağlantı kurmak harika bir duygu oldu. Meslektaşlarımdan biriyle irtibata geçtiğimde beni Amerika Halkla İlişkiler Derneği (PRSA-SV) kuruluna katılmaya davet etti. Malum bu büyük bir ağ, hemen kabul ettim zira geniş ve çeşitli bir halkla ilişkiler çalışanları ağıyla tanışmış olacaktım. Arkadaşımın pozitif kılavuzluğu eşliğinde, Amerika Halkla İlişkiler Derneği (PRSA-SV) topluluğundaki birçok yetenekli profesyonel arasında dostluk tesis ettim onlardan ilham aldım. Friday Forum, haftalık düşünce liderliği olup benim için çok uygundu. Bu sayede profesyonel olarak ağ oluşturabilecek ve insanları bir araya getirmeye odaklanabilecektim. Bu bağlamda üç adet Friday formu gerçekleştirmiş, halkla ilişkiler profesyonellerini, işe alım görevlilerini ve gazetecileri bir araya getirerek hizmet sektörü konularını tartışmıştık.  Ben esas itibariyle bu forumlarda yaşamış olduğum zorlukları da mevcut konularla harmanlayarak gündeme getirdim. Bir Friday forumu,  katılımcılar sayesinde iş bulma ve büyük firmalarda çalışma olanağı için iç görüler ve ipuçlarının ortaya çıktığı bir etkinliğe dönüştü. 

Bu süreç benim için bir yıl devam etti, akabinde Silikon Vadisinde yıllarını vermiş bir PR uzmanının yönetimindeki bir PR ajansında kalıcı bir rol buldum. Geçtiğimiz yıl gerçekten engebelerle doluydu. Ancak şunu samimiyetle ifade etmek isterim ki isimlerini vermediğim bir kısım halkla ilişkiler meslektaşlarımla ve bazı akıl hocalarından meydana gelen topluluk, özen, liderlik ve danışmanlık, yeni maceralara girmeme ve sonunda şu anki rolüme sahip olmama yardımcı oldu. Kovit krizi er geç tarihe geçecek olsa da, bir sonraki çok daha büyük kapanmalara yol açacak bir krizin ne zaman olacağını hiçbirimiz bilemiyoruz. Bu bakımdan edindiğim tecrübeler bu dönemden elde ettiğim çıkarımlar kariyerleri boyunca rehberlik ve desteğe ihtiyaç duymuş uzmanları, profesyonel ağlar ve topluluklar oluşturmaya ve katkıda bulunmaya davet ediyorum.  

Meslekte aktif kalmak,  gerek zihinsel sağlığı garantiye almada gerek özgüven ve beklentiler için önemlidir.  Geleceği planlarken yaşadığımız zorlukları unutmayacak,  bizlere destek veren arkadaşlarımızı da hatırlayacağız.